മലയാളലിപിയുടെ അച്ചടി ചരിത്രം തേടിയുള്ള യാത്ര പല രസകരവും പങ്ക് വെക്കണ്ടതുമായ നിരവധി അനുഭവങ്ങളാണ് തരുന്നത്. ഈ യാത്രയിൽ പരിചയപ്പെട്ട അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ Grammatica Grandonica എന്ന പുസ്തകത്തെ കുറിച്ചാണ് ഈ പൊസ്റ്റ്. മലയാളമാദ്ധ്യമങ്ങളിൽ വരാഞ്ഞതോ (എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടാതെ പോയതും ആവാം) എന്നാൽ വിദേശമാദ്ധ്യമങ്ങളിൽ (ഇന്ത്യയിലെ അപൂർവ്വം ചില ഇംഗ്ലീഷ് മാദ്ധ്യമങ്ങളും) വളരെ പ്രാധാന്യത്തോടെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതുമായ ഒരു കണ്ടെത്തൽ 2010 റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു. അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ Grammatica Grandonica എന്ന പുസ്ത്കം റോമിലെ ഒരു പുരാതന മഠത്തിൽ നിന്ന് കണ്ടെടുത്തു എന്നതായിരുന്നു ആ വാർത്ത.
Grammatica Grandonica-ലഘുപരിചയം
Grammatica Grandonica യെ കുറിച്ച് വിക്കിപീഡിയ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു
The Grammatica Grandonica is a grammar of the Sanskrit , which was drawn up by the German Jesuit in the 18th century Arnos Padiri (Johann Ernst von Hanxleden). As a missionary in Kerala Hanxleden had learned Sanskrit from two Brahmins, although the language was not normally taught to outsiders. His grammar is one of the earliest linguistic works on Sanskrit in the West. The manuscript has been missing for decades until it was rediscovered in 2010 by the Antwerp linguistic Toon Van Hal in the Carmelite monastery of Monte Compatri . This manuscript was never printed.
Grammatica Grandonicaയുടെ കൈയ്യെഴുത്ത് പ്രതി 2010 ലാണ് കിട്ടുന്നത്. അത് കണ്ടുകിട്ടിയപ്പോൾ വന്ന ചില വാർത്താകണ്ണികൾ
ഇന്ത്യയിൽ ദി ഹിന്ദുവിലും ഈ വാർത്ത വന്നു എന്ന് കാണുന്നു
Grammatica Grandonicaയുടെ വിശദാംശങ്ങൾ
ഈ കൃതി എഴുതിയ കാലഘട്ടം 1730-32 ആണെന്ന് കരുതുന്നു. കൃതിയുടെ കൈയ്യെഴുത്ത് പ്രതി ആണ് ഇപ്പോൾ കിട്ടിയത്. വിശദാംശങ്ങൾ താഴെ.
ഈ കൃതിയെ University of Potsdamലെ ഭാഷാശാസ്ത്രത്തിൽ ഗവേഷണം നടത്തുന്നവരായ Toon Van Hal; Christophe Vielle എന്നിവർ ചേർന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. അവരുടെ പഠനത്തിന്റെ PDF ഇവിടെ http://opus.kobv.de/ubp/volltexte/2013/6321/pdf/hanxleden_grammatica.pdf. കൃതിയെ അതേ പോലെ റീ പബ്ലിഷ് ചെയ്തിരിക്കുക ആണ് അവർ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.
മലയാളത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതിന്റെ പ്രാധാന്യം മലയാളലിപിയാണ് സംസ്കൃതം എഴുതാൻ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് മാത്രമാണ്. പക്ഷെ കേരളത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തൊളം വളരെയധികം പ്രത്യേകതകൾ ഉണ്ട്. പ്രധാനം അർണ്ണോസ് പാതിരി കേരളത്തിൽ വെച്ചാണ് ഈ കൃതി എഴുതിയത് എന്ന് തന്നെ. പിന്നീട് 1732-ൽ അർണ്ണോസ് പാതിരി മരിച്ചതിനു ശേഷം 50 വർഷത്തോളം ഈ കൃതി കേരളത്തിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഏതാണ് 1790നോട് അടുത്ത് ഈ കൈയ്യെഴുത്ത് പ്രതി പൊളിനോസ് പാതിരി റോമിലേക്ക് കൊണ്ടു പോയി അവിടെ ഒരു മൊണാൺസ്റ്ററിയിൽ വെച്ചു. (അദ്ദേഹം അന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്തത് എത്ര നന്നായി എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാകുന്നു. കേരളത്തിൽ അത് കിടന്നിരുന്നു എങ്കിൽ ഇത് മലയാളികളായ പൊതുജനങ്ങൾക്ക് ഇത് ഒരിക്കലും കാണാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. ഇതിനെ കുറിച്ച് വിശദമായി ഒരു കുറിപ്പ് പിന്നീട് ഇടാം)
എന്തായാലും പോളിനോസ് പാതിരി Grammatica Grandonica റോമിലേക്ക് കൊണ്ടു പോയതിനാൽ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ഈ കൃതി നമുക്ക് വെളിച്ചം കാണാനും തുടർന്നുള്ള
നാളുകളിൽ അതിനെ ചുറ്റി നിരവധി ഗവേഷണപഠനങ്ങളും വരുന്നത് നമുക്ക് കാണാനാകും.
ഗ്രന്ഥത്തെ കുറിച്ച് വളരെ വിശദമായ പഠനം Toon Van Hal & Christophe Vielle കൂടി ആദ്യത്തെ 25 താളുകളിൽ നടത്തുന്നുണ്ട്. അത് വായിക്കാൻ താല്പര്യപ്പെടുന്നു. പ്രധാനമെന്ന് തോന്നിയ ചില കാര്യങ്ങൾ മാത്രം എടുത്തെഴുതാം
- അർണ്ണോസ് പാതിരി 1732-ൽ മരിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഏതാണ് 40 വർഷത്തിനു ശെഷം ആണ് പോളിനോസ് പാതിരി കേരളത്തിൽ എത്തുന്നത്. അതിനാൽ പോളിനൊസ് പാതിരിക്ക് അർണ്ണോസ് പാതിരിയെ നേരിട്ട് അറിയുമായിരുന്നില്ല. എന്നാൽ അർണ്ണൊസ് പാതിരിയുമായി ഇടപഴകിയിട്ടുള്ള പലരുമായും പരിചയപ്പെടാൻ പോളിനോസ് പാതിരിക്ക് കഴിഞ്ഞു. അങ്ങനെ ആയിരിക്കണം അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ സംഭാവനകളെ കുറിച്ചും കൃതികളെ കുറിച്ചും ഒക്കെ പോളിനോസ് പാതിരി അറിയുന്നത്. പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ മിക്ക കൃതികളിലും അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ സ്വാധീനം കാണാം. മാത്രമല്ല പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ പല കൃതികളിലും ധാരാളമായി അർണ്ണൊസ് പാതിരിയുടെ കൃതികളിലേക്ക് ക്രോസ് റെഫറൻസിങ്ങും ഉണ്ട്.
- മതപ്രചരണവും ആയി വരുന്ന മിഷണറിമാർ സാധാരണ നാട്ടുഭാഷകളിൽ ആണ് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. അതിനു അപ്പുറത്തേക്ക് അവരുടെ ശ്രദ്ധ പോകുന്നത് വളരെ അപൂർവ്വം ആയിരുന്നു. മാത്രമല്ല വിദേശികളെ (അവർണ്ണരേയും) സംസ്കൃതം പഠിപ്പിക്കുന്നത് സ്വദേശികൾ പ്രത്സാഹിപ്പിച്ചും ഇരുന്നില്ല. പക്ഷെ അർണ്ണോസ് പാതിരി ഇക്കാര്യത്തിൽ വ്യത്യസ്തൻ ആയിരുന്നു. ഇന്ത്യയിലെത്തി കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് അകം തന്നെ അദ്ദേഹം മലയാളം, തമിഴ് ഭാഷകൾ പഠിച്ചു. പിന്നിട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധസംസ്കൃതത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. വിദേശികളെ സംസ്കൃതം പഠിപ്പിക്കുന്നത് പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല എങ്കിലും തന്റെ വ്യക്തിത്വവും സ്വഭാവശ്രേഷ്ഠതയും പഠിക്കാൻ ഉള്ള ത്വരയും ഒക്കെ കൂടി സ്വദേശികളായ സംസ്കൃത അദ്ധ്യാപകരെ നേടിയെടുക്കാൻ അർണ്ണോസിനെ പ്രാപ്തനാക്കി. ആ വിധത്തിൽ സംസ്കൃതം പഠിച്ച അദ്ദേഹം പല സംസ്കൃത കൃതികളും ലാറ്റിൻ, പൊർട്ടുഗീഷ് ഭാഷകളിലേക്ക് പരിഭാഷ ചെയ്തു. അതിനു പുറമേ സംസ്കൃതത്തിൽ മറ്റ് കൃതികളും എഴുതി.
- അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ സംസ്കൃതഭാഷയിലുള്ള അവഗാഹവും സംഭാവനകളും പലരും ശ്ലാഘിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ കാര്യം വരുമ്പോൾ അങ്ങനെ അല്ല. അർണ്ണോസ് പാതിരിയേക്കാൾ സംസ്കൃത സംബന്ധിയായ പുസ്ത്കങ്ങൾ പോളിനോസ് പാതിരി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിച്ചിട്ടൂണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംസ്കൃതഅവഗാഹത്തെ പലരും വക വിമർശിച്ചിട്ടൂണ്ട്. (പോളിനീസ് പാതിരിയുടെ കുറച്ചധികം സംസ്കൃത കൃതികൾ നമ്മൾ ഇതിനകം നമ്മൾ പരിചയപ്പെട്ടതാണ്. ഉദാ: സെന്റം അഡാഗിയ മലബാറിക്ക, സിദ്ധരൂപം, Systema Brahmanicum liturgicum mythologi തുടങ്ങിയവ) ഒരു പ്രധാന വിമർശനം, പോളിനീസ് പാതിരി അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ സംസ്കൃതവ്യാകരണം അതേ പോലെ കോപ്പിയടിച്ചു എന്നതായിരുന്നു. Grammatica Grandonica ശ്രദ്ധിച്ച് പഠിക്കുമ്പോൾ വെളിവാകുന്നത് പോളിനോസ് പാതിരിയ്ക്ക് എതിരെയുള്ള വിമർശനങ്ങളിൽ അല്പം കഴമ്പുണ്ട് എന്നാണത്രേ. പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ സിദ്ധരൂപം എന്ന കൃതിയും മറ്റ് ചില സംസ്കൃത കൃതികളിലും അർണ്ണൊസിന്റെ കൃതികളിൽ നിന്നുള്ള പദാനുപദ കോപ്പിയടി വെളിവാകുന്നു എന്നാണ് ഈ ഗവേഷകർ പറയുന്നത്. അർണ്ണൊസിന്റെ കൈയ്യെഴുത്ത് പ്രതിയിലുള്ള തെറ്റുകൾ പോലും അതേ പോലെ ആണത്രേ പോളിനോസ് കോപ്പിയടിച്ചിരിക്കുന്നത്! ഇത് പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ സംസ്കൃതത്തിലുള്ള അറിവിനെ കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ ശരി വെക്കുന്നു എന്ന് ഇവർ പറയുന്നു. അവർ പറയുന്നത് ഇതാണ്
We can thus raise some serious doubt on the ‘Pāṇinian’ knowledge of Paulinus as defended by Mastrangelo (2012: 263-264): all what can be found there as Pāṇinian is borrowed from Hanxleden. It goes without saying that these similarities are very difficult to explain solely by pointing out that both grammars derive from the same indigenous source. This was what Paulinus himself actually suggested. What is more, whereas Hanxleden is regularly mentioned and praised throughout Paulinus, the Jesuit is, curiously, not mentioned in his 1790 Sidharubam (cf. Lambert 1969: 9). This leads to the preliminary conclusion that Paulinus deliberately published (large parts of) Hanxleden’s grammar under his own name. Nevertheless, matters turn out to be more complex than might be suspected at first sight, given that several drafts of a (short, much more elementary) Sanskrit grammar by Paulinus (several of which were equally entitled Grammatica Grandonica), written up in Kerala before his return to Europe, have come to the surface in the Biblioteca Nazionale Centrale in Rome. The oldest draft found so far dates back to 1778, which suggests that Paulinus seems to have conceived the writing of a Sanskrit grammar barely two years after his arrival in India. Paulinus said that he did not know anything of the existence of Hanxleden’s grammar before his arrival in Rome. But shall we believe him? As a matter of fact, a comparison of both manuscripts reveals that Paulinus obviously lies when suggesting that he found Hanxleden’s grammar only after his own grammar was already in the course of publication. We could cautiously conclude that Paulinus had always intended to publish a Sanskrit grammar, but that after his return he found out that Hanxleden had done a better job. This being the case, he decided to merge Hanxleden’s grammar and his own versions into one grammar, in which he probably deliberately failed to mention the name of his ‘co-author’ who authored the very bulk of the book’s contents.
എങ്കിലും അവസാനം പോളിനോസ് തന്റെ സിദ്ധരൂപത്തിൽ സഹഎഴുത്തുകാരന്റെ പേരു പരാമർശിക്കാൻ വിട്ടുപോയി എന്ന പ്രസ്ഥാവനയൊടെ ഒരു സംശയത്തിന്റെ ആനുകൂല്യം ഇവർ നൽകുന്നുണ്ട്. ചുരുക്കത്തിൽ പോളിനോസ് പാതിരിയുടെ പല കൃതികളുടേയും സ്വാധീനം അർണ്ണൊസ് പാതിരി ആണെന്ന നിഗമനത്തിൽ ആണ് ഇവർ എത്തി ചേരുന്നത്.
ഈ പുസ്ത്കം Toon Van Hal; Christophe Vielle കൂടി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് താഴെ പറയുന്ന 2 വിധത്തിലാണ്
1. Diplomatic edition –
അർണ്ണോസിന്റെ Grammatica Grandonica എന്ന കൃതിയുടെ ഒരോ താളിന്റെയും ഫോട്ടോ ഇടതു വശത്തും വശത്തും അതിന്റെ പദാനുപദ റീപ്രൊഡക്ഷൻ വലതു വശത്തും (ഈ വിധത്തിൽ അർണ്ണോസിന്റെ കൃതിയുടെ 80 താളുകളും ചെയ്തിരിക്കുന്നു)
ഇതിൽ മലയാളം പഴയ ലിപിയിൽ തന്നെ സംസ്കൃത എഴുത്തുകൾ ടൈപ്പ് സെറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് കാണാം. രേഫവും പഴയ ലിപിയിലെ മറ്റ് പ്രത്യേക ചിഹ്നങ്ങളും ഒക്കെ അതേ പോലെ രേഖപ്പെടുത്താൻ ഇതിനായി അവർ അതൊക്കെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു പഴയ ലിപി മലയാളം ഫോണ്ട് കൂടി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. Elmar Kniprath എന്നയാളാണ് ഫോണ്ടും ടൈപ്പോഗ്രാഫിയും ആയി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മലയാളത്തിലെ പഴയ ലിപിയും പുതിയ ലിപിയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസവും മറ്റും വിശദമാക്കുന്ന കുറിപ്പ് തുടക്കത്തിൽ തന്നെ കാണാം (16,17,18 താളുകൾ കാണുക)
2. Transliterated edition:
ഇത് Grammatica Grandonicaയുടെ ഉള്ളടക്കം പൂർണ്ണമായും ലാറ്റിൻ ലിപിയിലെക്ക് ലിപിമാറ്റം നടത്തി പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുക ആണ്. മലയാളലിപി അറിയാത്തവർക്ക് ഈ വേർഷൻ പ്രയോജനപ്പെടും.
ഉപസംഹാരം
Grammatica Grandonicaയുടെ ചരിത്രപരമായ പ്രാധാന്യം ആണ് ഈ പോസ്റ്റ്
എഴുതാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. ഒപ്പം പൊതുസഞ്ചയത്തിൽ ഉള്ള കൃതികൾ ഇതു പോലെ പൊതുജനങ്ങൾക്കായി പങ്ക് വെക്കുന്ന ഈ ഗവേഷകരുടെ നല്ല മനസ്സിനെയും സംസ്കാരത്തയും സ്വതന്ത്രവിജ്ഞാനത്തിനായി പരിശ്രമിക്കുന്ന ഒരു ആൾ എന്ന നിലയിൽ പരാമർശിക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല.
ഇത് കൊണ്ട് ഈ പരിപാടി അവസാനിപ്പിക്കും എന്ന് ഇവർ പറയുന്നില്ല, ഇതൊരു തുടക്കം മാത്രം. പരിഭാഷയും മറ്റും പിറകേ വരും. അർണ്ണോസ് പാതിരിയുടെ ഇനിയും വെളിച്ചം കാണാത്ത കൃതികൾ അവരുടെ കൈയ്യിൽ കിട്ടിയത് ഇതെ പോലെ വരും. കേരളത്തിൽ ഉള്ളതൊക്കെ ഏതെങ്കിലും സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥരുടേയോ സ്വകാര്യവ്യക്തീകളുടേയോ കസ്റ്റഡിയിലും ഇരിക്കും.
ഡൗൺലോഡുകൾ:
കുറിപ്പ്: Toon Van Hal & Christophe Vielle ന്റെ പഠനം വായിച്ചപ്പോൾ ഇവിടെ (https://plus.google.com/u/0/108953017209410930738/posts/1qrcrSaaeQF) പരാമർശിച്ച Vocabulario malavaricoന്റെ കൈയ്യെഴുത്ത് പ്രതിയുടെ കാര്യത്തിൽൊരു തീരുമാനം ആയി. അത് അർണ്ണൊസ് പാതിരിയുടെ രചന തന്നെ ആണ്. Grammatica Grandonicaയിലേയും Vocabulario malavaricoയിലേയും മലയാളലിപിയിലുള്ള കൈയ്യെഴുത്തിന്റെ സാമ്യതയും ശ്രദ്ധിക്കുക. താമസിയാതെ Vocabulario malavaricoന്റെ പഠനവും ഡിജിറ്റൈസ് ചെയ്ത പതിപ്പും ഒക്കെയായി ആരോ വരുമത്രേ. ഇതിനു പുറമേ അർണ്ണോസിന്റെ ഇന്ത്യ കടന്ന കൃതികളുടെ ഒക്കെ സ്കാനും പഠനവും താമസിയാതെ ലഭിക്കും എന്ന് ഇതിന്റെ ആമുഖത്തിൽ Toon Van Hal & Christophe Vielle പറയുനുണ്ട്. ഇന്ത്യ കടന്ന പൊതുസഞ്ചയത്തിലുള്ള മലയാളപുസ്ത്കങ്ങൾ രക്ഷപ്പെട്ടു.
Like this:
Like Loading...
You must be logged in to post a comment.